تولید پروتئین نوترکیب روش مناسبی برای تجاری سازی محصولات پزشکی است. مزیت مهم تولید پروتئین های نوترکیب، ایمنی بیشتر در قیاس با نمونه برداری مستقیم از مایعات بدن افراد می باشد. IL-2 عضوی از خانواده سیتوکین ها است که هر یک از اعضای آن دارای چهار مارپیچ آلفا هستند. IL-2 نقش کلیدی در عملکردهای کلیدی سیستم ایمنی عمدتاً از طریق اثرات مستقیم آن بر سلول های T دارد. IL-2 با استفاده از فناوری DNA نوترکیب تولید می شود و به عنوان یک پروتئین درمانی به نام aldesleukin (با نام تجاری Proleukin) به بازار عرضه می شود. هدف ما در بخش توسعه و تحقیقات، بهینه سازی، کلونینگ و بیان پروتئین نوترکیب اینترلوکین 2 در سیستم هایی بیانی اشریشیاکلای می باشد.

EGF اولین با در سال 1962 در غدد بزاقی موش کشف شد و اولین فاکتور رشدی بود که بررسی شده بود. این فاکتور رشد با گیرنده EGF روی سلول های اپیدرمی و فیبروبلاست ها ارتباط دارد. توسط پلاکت ها، ماکروفاژها و مونوسیت ها تولید می شود. نقش اصلی آن تحریک سلول های اپیتلیال برای رشد در زخم است اما همچنین بر سلول های فیبروبلاست ها و ماهیچه صاف نیز اثر می گذارد. EGF باعث تحریک اپیتلیال شدن در مراحل اولیه ترمیم زخم انسان می شود و گزارش شده است که باعث بهبود زخم های مزمن مانند پای دیابتی می شود. با توجه به اهمیت های ذکر شده در خصوص این فاکتور شد، فرم نوترکیب آن در بخش توسعه و تحقیقات مورد توجه قرار گرفت و بر پایه سیستم بیانی اشریشیاکلای، این پروتئین نوترکیب تولید خواهد شد تست های In vitro و In vivo آن انجام خواهد گرفت.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *