پپتیدهای ضد میکروبی: جایگزینی قدرتمند برای آنتی بیوتیک ها

در حال حاضر، در سال 2021، باکتری های مقاوم به چند دارو (MDR) و حتی مقاوم به دارو (PDR) به طور گسترده در سراسر جهان گسترش یافته اند و در حال حاضر مسئول افزایش نرخ مرگ و میر و همچنین هزینه های قابل توجه برای جامعه هستند. فراوانی پایین کشف کلاس‌های جدید آنتی‌بیوتیک‌ها، و ظهور سریع مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های جدید، نیاز به جایگزین‌های درمانی جدید برای آنتی‌بیوتیک‌ها، مانند مولکول‌های کوچک مبتنی بر لیزین، واکسن‌ها، استراتژی‌های ضد ویروسی، فاژ درمانی و پپتیدهای ضد میکروبی را نشان می‌دهد.
مقاومت ضد میکروبی (AMR) یک مشکل بهداشت جهانی در حال ظهور است که در برخی موارد منجر به مشکلاتی برای درمان عفونت های باکتریایی می شود. و توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) در فهرست ده تهدید اول بهداشت عمومی جهانی که بشریت با آن مواجه است، قرار گرفت، زیرا پیش‌بینی می‌شود تا سال 2050 سالانه باعث مرگ 10 میلیون نفر شود. بنابراین، تلاش هایی برای کاهش سرعت انتشار AMR در سراسر جهان انجام شده است. به این ترتیب، یک برنامه اقدام جهانی در مورد مقاومت ضد میکروبی (GAP) در سال 2015 با هدف اجرای برنامه های اقدام ملی برای محدود کردن پیشرفت AMR ایجاد شد.
علاوه بر این، گزارش های WHO خواستار اقدام فوری برای جلوگیری از بحران مقاومت ضد میکروبی است و بر اهمیت کشف و توسعه آنتی بیوتیک های جدید پافشاری می کند. بنابراین، به ترکیبات جدیدی نیازمند هستیم که در برابر پاتوژن ها فعال هستند، به ویژه پاتوژن هایی که باعث عفونت های بیمارستانی می شوند و تمایل به ایجاد مقاومت چند دارویی دارند، مورد نیاز است. برای مهار این مشکل، چندین درمان جایگزین پیشنهاد شده است، که در میان آنها پپتیدهای ضد میکروبی (AMPs) بیش از 20 سال پیش پیشنهاد شده بود که بسیار امیدوارکننده هستند، زیرا آنها میلیون‌ها سال است که در طبیعت وجود داشته‌اند و تقریباً هیچ گونه مقاومتی علیه ان ها ایجاد نشده است. این امر باعث می شود که آنها در مقایسه با آنتی بیوتیک هایی که نسبتاً سریع مقاومت ایجاد می کنند بسیار مهم باشند. این عدم وجود یا توسعه آهسته مقاومت در برابر میکروب ها ممکن است به وجود حالت های مختلف عملکرد AMP ها در برابر باکتری ها در مقایسه با اهداف ثابت مورد استفاده توسط آنتی بیوتیک ها نسبت داده شود. علاوه بر این، AMP ها سمیت کمتری دارند، زیرا به اسیدهای آمینه تجزیه می شوند، بر خلاف سایر داروهای درمانی که ممکن است متابولیت های بالقوه مضر تولید کنند.
این مطالب برای برجسته کردن جایگاه این مولکول‌ها در طرح کلی برای مهار عفونت‌های باکتریایی MDR است. پتانسیل آن‌ها برای مقابله با AMR، جایگزینی آنتی‌بیوتیک‌های سنتی، ارزیابی مزایای آن‌ها و توصیف چالش‌های پیش روی R&D بسیار مهم است که بخش توسعه تحقیقات تحقیقات برروی آن انجام شده است و در حال بررسی های بیشتر و بهینه سازی این پپتیدها می باشد.